Als het NIET meezit........
22 september 2016 - Ponferrada, Spanje
Vanmorgen vroeg op pad, 7.00 uur, kleine pijntjes in been en voeten, niks bijzonders.
Na 2 uur berg op ben je dan op 1528 meter en daar staat ie dan. Cruz de Ferro! De rillingen gaan door je lijf, echt waar. Heb daar boven op de berg steentjes mijn steentje gelegd wat ik uit Nederland had meegenomen. Pater Fons uit Vessem vroeg me hier te bidden voor alle vrijwilligers op de camino, dus gedaan.
De meeste mensen hebben een steentje of gedichtje bij zich hier. Emotioneel en heel bijzonder. Mensen die bidden, huilen, mediteren. Heel speciaal. Ontroert mij nu weer als ik het schrijf.
Mijn steentje heb ik neergelegd voor de goedheid in jullie als trouwe volgers en speciaal voor Johanna Roeters uit Ammerzoden die nog een gevecht moet winnen!
Het blijft er eeuwig liggen en is mijn symbool voor deze tocht ( zie foto).
Een behoorlijke pittige afdaling van 1528 naar 580 meter. Grind, gestold lava en zo verder. En daar ging het fout. Voelde pijn in mijn rechter onderbeen en dat ging niet weg. Afdaling helemaal afgemaakt en na wat rusten, gelopen op de weg naar Pondeferrada. Maar 12 kilometer te gaan. Na 9 kilometer kon ik echt niet meer verder. Pijn in mijn rechterbeen pffffff. Ben in een bushokje gaan zitten en een taxi gevraagd om me naar mijn hotelletje te brengen. Tegen mijn regels, maar had de laatste 3 kilometer echt niet gehaald anders.
Heb zojuist geprobeerd om buiten wat te lopen. Gaat NIET. Da's dus echt balen........ 6 dagen voor Santiago en dan kun je niet verder.
Probeer morgen maar met paracetamol te starten, anders vrees ik in het zicht van de finish dat ik het niet ga halen. Dat is ook realiteit. Want wat niet gaat, gaat niet.
Kijk nog maar even een cowboyfilm hier op Spanje 6 en ga dan slapen. Morgen spannende dag, kijken of het gaat. Anders huisarts....... Of trein.
Groet, Bert.
Na 2 uur berg op ben je dan op 1528 meter en daar staat ie dan. Cruz de Ferro! De rillingen gaan door je lijf, echt waar. Heb daar boven op de berg steentjes mijn steentje gelegd wat ik uit Nederland had meegenomen. Pater Fons uit Vessem vroeg me hier te bidden voor alle vrijwilligers op de camino, dus gedaan.
De meeste mensen hebben een steentje of gedichtje bij zich hier. Emotioneel en heel bijzonder. Mensen die bidden, huilen, mediteren. Heel speciaal. Ontroert mij nu weer als ik het schrijf.
Mijn steentje heb ik neergelegd voor de goedheid in jullie als trouwe volgers en speciaal voor Johanna Roeters uit Ammerzoden die nog een gevecht moet winnen!
Het blijft er eeuwig liggen en is mijn symbool voor deze tocht ( zie foto).
Een behoorlijke pittige afdaling van 1528 naar 580 meter. Grind, gestold lava en zo verder. En daar ging het fout. Voelde pijn in mijn rechter onderbeen en dat ging niet weg. Afdaling helemaal afgemaakt en na wat rusten, gelopen op de weg naar Pondeferrada. Maar 12 kilometer te gaan. Na 9 kilometer kon ik echt niet meer verder. Pijn in mijn rechterbeen pffffff. Ben in een bushokje gaan zitten en een taxi gevraagd om me naar mijn hotelletje te brengen. Tegen mijn regels, maar had de laatste 3 kilometer echt niet gehaald anders.
Heb zojuist geprobeerd om buiten wat te lopen. Gaat NIET. Da's dus echt balen........ 6 dagen voor Santiago en dan kun je niet verder.
Probeer morgen maar met paracetamol te starten, anders vrees ik in het zicht van de finish dat ik het niet ga halen. Dat is ook realiteit. Want wat niet gaat, gaat niet.
Kijk nog maar even een cowboyfilm hier op Spanje 6 en ga dan slapen. Morgen spannende dag, kijken of het gaat. Anders huisarts....... Of trein.
Groet, Bert.
Kerken genoeg hier. Sterkte,
Ria
Voor mijn part neem je een week rust, en als dat niet help dan neem je de trein naar Santiago. Want wat mij betreft verdien je het om daar aan te komen. Je bent een kanjer en het beste
"mee ouw been" .
Theo.