Kaseien, appels en geen koffie
Vanmorgen na een goede nachtrust onbeten met de eigenaresse van de B&B. Prima ontbijt, iets wat je thuis niet altijd krijgt. Afrekenen, kreeg 50% korting en ze liep ook nog een stuk met me op om de weg te wijzen...... ( nou hoor ik Hans van Oers denken: Hier klopt iets nie!).
Efin gelijk de Kloosterberg op, een soort cauberg. Veel modder en heel gevaarlijk glad. Dacht aan mijn schouder. Daarna gelijk kilometers kaseien. Da's niet te lopen bijna en dacht aan Lars Boom in de Tour 2 jaar terug. Hij won toen, klasse.
Na kilometers door boomgaarden te hebben gelopen stond er een paard in de wei. Mijn eerste aanspraak deze dag. Samen hebben we een Snelle Jelle gedeeld en dachten toen tegelijkertijd: kom ik ga nog een stukje. Een hinnik en weg was ie. Ik ook.
In Ransberg aan de koffie. Eindelijk een café wat open is, hier is ook alles op slot. Doe de deur open en een 85 jarige vrouw roept: geen koffie! Dan maar cola zeg ik.
Zij is de uitbaatster al 69 jaar en het pand is sinds 1958 niet meer verbouwd.
Het cafe lijkt op dat van de Essing op 't plein in de 60'er jaren. Ze is alleen, geen klanten, geen famile en als ze sterft zegt ze is het gewoon over. Zie foto.
Het regende inmiddels keihard, maar toe we samen zaten te keuvelen toch 1 zonnestraal van buiten naar binnen! Jacobus weer in de buurt zeker.
Doorgelopen naar Linter en met de fiets Zoutleeuw bekeken. Mooi stadje.
Inmiddels klaar voor de Red Devils........ Tot later.
Efin gelijk de Kloosterberg op, een soort cauberg. Veel modder en heel gevaarlijk glad. Dacht aan mijn schouder. Daarna gelijk kilometers kaseien. Da's niet te lopen bijna en dacht aan Lars Boom in de Tour 2 jaar terug. Hij won toen, klasse.
Na kilometers door boomgaarden te hebben gelopen stond er een paard in de wei. Mijn eerste aanspraak deze dag. Samen hebben we een Snelle Jelle gedeeld en dachten toen tegelijkertijd: kom ik ga nog een stukje. Een hinnik en weg was ie. Ik ook.
In Ransberg aan de koffie. Eindelijk een café wat open is, hier is ook alles op slot. Doe de deur open en een 85 jarige vrouw roept: geen koffie! Dan maar cola zeg ik.
Zij is de uitbaatster al 69 jaar en het pand is sinds 1958 niet meer verbouwd.
Het cafe lijkt op dat van de Essing op 't plein in de 60'er jaren. Ze is alleen, geen klanten, geen famile en als ze sterft zegt ze is het gewoon over. Zie foto.
Het regende inmiddels keihard, maar toe we samen zaten te keuvelen toch 1 zonnestraal van buiten naar binnen! Jacobus weer in de buurt zeker.
Doorgelopen naar Linter en met de fiets Zoutleeuw bekeken. Mooi stadje.
Inmiddels klaar voor de Red Devils........ Tot later.
je schrijft leuk!!!!